Η οικογένεια Γερμάνη από το Λινοτόπι του Γράμμου

Milosh Obrenovic I (1815 - 1839) 

πρίγκιπας της Σερβίας

Μετά το 1600 μεγαλώνει το ρεύμα των μεταναστών της Μακεδονίας προς την Σερβία, τη Ρουμανία, την Αυστρία και την Ουγγαρία. Τα καραβάνια σε ολόκληρη τη Βαλκανική ήταν στα χέρια των Ελλήνων, ιδίως των Μετσοβιτών και των Ζαγοριτών της Ηπείρου, καθώς και των Κοζανιτών και Σιατιστινών της Μακεδονίας. Πολλοί από τους Μακεδόνες αποδήμους ήταν βλαχόφωνοι και ασχολούνταν κυρίως με το εμπόριο...

Από το 1760 και μετά διογκώθηκε εντυπωσιακά το ρεύμα των Ελλήνων αποδήμων της Μακεδονίας προς τις γιουγκοσλαβικές χώρες. Οι απόδημοι αυτοί γίνονται φορείς του ελληνικού πολιτισμού και του ελληνικού τρόπου ζωής. Η ελληνική γλώσσα διαδόθηκε ευρύτατα στα ανώτερα κοινωνικά στρώματα της Σερβίας. 

Σημαντική υπήρξε η παρουσία των Ελλήνων μοναχών του Αγ. Όρους στις παραδουνάβιες ηγεμονίες, οι οποίοι ίδρυσαν εκεί μονές και συνέβαλαν στην ενίσχυση της ελληνικής παιδείας. Μακεδόνες απόδημοι μνημονεύονται στην Τρανσυλβανία κατά τα μέσα του 16ου αιώνα. Ο ελληνισμός του Sibiu οργανώνεται σε κομπανίες (συντεχνίες). Συγκροτημένες ελληνικές κοινότητες δημιουργούνται και στην Ουγγαρία με πολυάριθμα ελληνικά σχολεία[1][2]. 

Στη Ρουμανία, μόλις μ’ αυτό το όνομα ενώνονται σε ενιαίο κράτος οι Ηγεμονίες Βλαχίας και Μολδαβίας, αναλαμβάνει υπουργός οικονομικών ο καθηγητής οικονομίας στο Πανεπιστήμιο του Βουκουρεστίου Μενέλαος Γερμάνης από το Μπλάτσι[3].

Ο Μενέλαος Γερμάνης, ήταν παντρεμένος με την πεμπτότοκη κόρη του Μιχαήλ Κούρτη, στα εμπορικά έγγραφα του οποίου αναφέρεται ότι ήταν από τη Λάρισα κι από έμμεσες μαρτυρίες συμπεραίνουμε την απώτερη μοσχοπολίτικη καταγωγή του.

Από τις θυγατέρες του Μιχαήλ Κούρτη, η πρωτότοκη Μαρία παντρεύτηκε τον Στέργιο Δούμπα, η τριτότοκη Σοφία τον Μετσοβίτη βαρώνο Τοσίτσα στο Λιβόρνο, η τεταρτότοκη τον Μοσχοπολίτη Δημήτριο Θεοδώρου Τύρκα, η πεμπτότοκη τον Μπλατσιώτη τραπεζίτη Μενέλαο Γερμάνη στο Βουκουρέστι κι η υστερότοκη Αναστασία τον Λινοτοπίτη Ραφαήλ Δούμπα, πρωτοξάδερφο μάλλον του Στέργιου. Ο Μιχαήλ Κούρτης είχε μόνο ένα γιο, τον δευτερότοκο Δημήτριο. Από το γάμο της τεταρτότοκης θυγατέρας του Μιχαήλ Κούρτη με τον Δημήτριο Θεοδώρου Τύρκα (το γένος Δέμελιτς) προήλθε η μετέπειτα σύζυγος του Σίνα του νεότερου[4].
Η οικογένεια Γερμάνη καταγόταν από  Λινοτόπι του Γράμμου[5], είχε καταφύγει στο Μπλάτσι (Βλάστη Κοζάνης) μετά την καταστροφή του Λινοτοπίου, όπως και η οικογένεια του Στέργιου Δούμπα και του βαρόνου Κων/νου Μπέλιου, και είχε συγγενική σχέση με την γνωστή οικογένεια Λάλλα από το Μεγάροβο της Πελαγονίας όπου είχαν καταφύγει πολλοί Λινοτοπίτες. Όμως, να αναφερθεί ότι, από τις αρχές έως και τα μέσα του 18ου αιώνα εμφανίζονται και στην πόλη των Σερρών εμπορικοί οίκοι Βλάχων μεγαλεμπόρων, μεταξύ των οποίων και αυτός των Γερμάνη[6]. 

Άρθρο του Γ.Θ.Σαγιαξή

στην εφημερίδα του Μοναστηρίου

''Το Φως'' στις 4 Σεπτ. 1911.

Ο Γ. Θ. Σαγιαξής σε άρθρο του που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα του Μοναστηρίου ''Το Φως'' στις 4 Σεπτεμβρίου 1911 αναφέρει χαρακτηριστικά τα εξής:

''Γόνος της μεγάλης, γνωστής οικογενείας Λάλλα, της οποίας διακλάδωσιν αποτελούν οι ενταύθα και εν Θεσσαλονίκη οίκοι Λάλλα και Οικονόμου και οι εν Ρουμανία διαπρέψαντες οίκοι των αειμνήστων Αδερφών Γερμάνη- γνωστός ο ανορθώσας τα οικονομικά της Ρουμανίας υπουργός Μενέλαος Γερμάνης, όστις ουδέποτε επελάθετο της καταγωγής και πατρίδος αυτού- και του αειμνήστου Δημητρ. Μουσίκου, ιδρυτού της Αστικής Σχολής και Μεγάλου Ευεργέτου της ημετέρας Κοινότητός, γόνος της μεγάλης και αρχαϊκής οικογενείας Λάλλα ο πολύκλαυστος Δημήτριος, μετά το πέρας των εγκυκλίων αυτού σπουδών εν Μοναστηρίω, Θεσσαλονίκη και Αθήναις, επεδόθη μετά ζήλου εις την θείαν του Απόλλωνος τέχνην, διατελέσας προς τοις άλλοις μαθητής του ρηξικελεύθου δημιουργού της νεωτέρας Γερμανικής Μουσικής Bichard Wagner, όστις ηγάπα και ετίμα αυτόν περισσώς, προοιωνιζόμενος μέγα και ένδοξον το μουσικόν αυτού μέλλον.''[7]

Εν τω μεταξύ ένας κλάδος της οικογενείας Γερμάνη διαπρέπει στη Σερβία... 

Η οικογένεια Γερμάνη της Σερβίας ήταν πολύ κοντά στον βασιλιά Μίλoς Ομπρένοβιτς (Milosh Obrenovic). Οι Γερμάνη ήταν οι τραπεζίτες του πρίγκιπα Μίλος.

Mihailo Obrenovic ΙΙΙ (1860 - 1868)
 πρίγκιπας της Σερβίας

Ο Μιχαήλ Γερμάνης (Mihailo German) ήταν εξουσιοδοτημένος πράκτορας του πρίγκιπα Μίλος στην Ρωσία και στη Βλαχία. Πραγματοποίησε σημαντική εργασία στην Ρωσία αλλά η έδρα του ήταν στο Βουκουρέστι.
Ο Ιωάννης Γερμάνης (Joanikije - Janaćko / Jovan German) ήταν τραπεζίτης, έμπορος και πλοιοκτήτης. Ένα Πλοίο του πήρε το όνομα του πρίγκιπα Mihailo -η κατασκευή του ξεκίνησε το 1840 και ολοκληρώθηκε το 1842 και οι τεχνίτες ήταν από την Κωνσταντινούπολη και την Brzoj Palanci του Δούναβη- και θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για στρατιωτικούς σκοπούς επειδή υπήρχε χώρος για 18 πυροβόλα όπλα. Ήταν παντρεμένος με την Simeona Obrenović, κόρη του άρχοντα Jevrem Obrenovic και της Tomanije Obrenović, το γένος Bogićević και απέκτησαν δυο γιούς. Ο μεγαλύτερος γιός είχε το όνομα του παππού του Εφραίμ (Jefrem) και ο δευτερότοκος ήταν γεννημένος 21 Αυγούστου 1837. Η Συμεώνα Γερμάνη, το γένος Ομπρένοβιτς πέθανε 28 Δεκεμβρίου 1837 (με το παλιό ημερολόγιο)[8].

Ο Ιωάννης Γερμάνης είχε επίσης μια νόθα κόρη, η οποία πήρε το όνομα Συμεώνα, με την Άνκα Κωνσταντίνοβιτς (Ankα Konstantinović, το γένος Obrenović) που ήταν αδερφή της αποθανόντος συζύγου του και χήρα του Αλεξάνδρου Κωνσταντίνοβιτς (Aleksandar Konstantinović). 

Η κόρη του Ιωάννη Γερμάνη, Simeona / Simka (1881-1936), έζησε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής της στη Ρουμανία και παντρεύτηκε τον Αλέξανδρο Λαχοβάρη (Aleksandru Lahovary)[9] που προερχόταν από οικογένεια ευγενών της Ρουμανίας, ελληνικής καταγωγής[10][11].

Η  Συμεώνα / Σίμκα Γερμάνη ήταν πρώτη ξαδέρφη του βασιλιά  Milan I της Σερβίας και ήταν γνωστή για την δυναμική προσωπικότητα και το οξύ πνεύμα της.

Alexandru N. Lahovary

Ο σύζυγός της, Αλέξανδρος Λαχοβάρης (1841-1897), ήταν γιός του Νικολάου Λαχοβάρη, με καταγωγή από τις Κυκλάδες, και διετέλεσε αντιπρόεδρος της Εθνικής Συνέλευσης της Βλαχίας (1865), υπουργός Δικαιοσύνης της Βλαχίας (1870, 1873-1876), υπουργός Γεωργίας, Βιομηχανίας και Εμπορίου (1888-1889) καθώς και υπουργός Εξωτερικών της Ρουμανίας (1889-1891). Επίσης, θεωρούνταν 2ος στην ιεραρχία του κόμματος και φυσικός διάδοχος του Lascar Catargiu, πέθανε όμως νωρίς και δεν πρόλαβε να τον διαδεχθεί. 

Η οικογένεια Λαχοβάρη ζούσε στο Βουκουρέστι, στην οδό Dorobanti, δίπλα στην Λευκή Εκκλησία. Αργότερα, το τμήμα αυτής της οδού ως την οδό Dionisie Lupu πήρε το όνομα του Αλέξανδρου Λαχοβάρη και μετά διάφορα άλλα ονόματα. Στις μέρες μας είναι η οδός George Enescu. Το σταυροδρόμι στην γωνία της οδού Dionisie Lupu ονομαζόταν και ονομάζεται πλατεία Αλεξάνδρου Λαχοβάρη και εκεί οι συντηρητικοί είχαν ανεγείρει ένα άγαλμα του. Επίσης, ένα σπουδαίο γυμνάσιο στο Ramnicu-Valcea φέρει το όνομά του.

Στο Βελιγράδι, η οικογένεια είχε το Lahovari Palace στην οδό Knez Mihajlovoj που αργότερα η Σίμκα το δώρισε στο σερβικό κράτος και εκεί στεγάστηκε η Φιλοσοφική Σχολή. 

Ο Αλέξανδρος Λαχοβάρη και η Σίμκα Γερμάνη είχαν έναν γιό, τον Ιωάννη Λαχοβάρη (Jovana/Jon Lahovarija), διπλωμάτη, και μια κόρη, η οποία είχε το όνομα Συμεώνα, από την μητέρα της Σίμκα. 

Η Συμεώνα / Σίμκα Λαχοβάρη (Simona Lahovary, 1881-1936), εγγονή της Άνκα Κωνσταντίνοβιτς (το γένος Ομπρένοβιτς) και του Ελληνόβλαχου Ιωάννη Γερμάνη και δισέγγονη του άρχοντα Jevrem Obrenović, ήταν ''κυρία των τιμών'' και στενή φίλη της βασίλισσας Μαρίας της Ρουμανίας. Κόρη του θείου της Jean Lahovari,  ήταν η διάσημη Πριγκίπισσα Marta Bibesko (1886-1973). Επίσης, ήταν παντρεμένη με τον Mihail Pherekyde, με τον οποίο χώρισε[12][13][14].

Άλλα μέλη της οικογένειας Γερμάνη στην Σερβία:

Η Καταρίνα Γερμάνη (Katarina German) ήταν παντρεμένη με τον Σβέτοζαρ Χατζι-Τόμι (Svetozar Hadži-Tomu), γιος του Hadži-Tome και της Ελένης, κόρης του Hadži-Brzaka.

Η Μιλέβα Γερμάνη (Mileva German) ήταν παντρεμένη με τον συνταγματάρχη Σβέτοζαρ Χάτζιτς (Svetozar Hadžić). Ο γιός τους ήταν ο στρατηγός Στέβαν Χάτζιτς (Stevan Hadžić), στρατιωτικός υπουργός που παντρεύτηκε το 1901 με την Ela, η οποία ήταν ''πρώτη κυρία των τιμών'' της βασίλισσας Μαρίας και κόρη του συνταγματάρχη ιππικού Αλεξάνδρου Σιμόνοβιτς (Aleksandar Simonović) και της Milica Spasić (εγγονής του Lazar Arsenijević Batalake με καταγωγή από την οικογένεια Arsenijević - Popović). Το σπίτι του στρατηγού Στέβαν Χάτζιτς ήταν στο σταυροδρόμι των οδών Vlajkovićeve και Majke Jevrosime.

Η οικογένεια Γερμάνη στην Σερβία είχε συγγένεια εξ αγχιστείας με τις οικογένειες Obrenovićima, Konstantinovićima, Hadijama, Hadži-Tominima, Radojlovićima κ.α[15]. 

Πηγές:
[1] Η οικονομική άνοδος του ελληνισμού της Μακεδονίας και οι αποδημίες του. Tα μακεδονικά αστικά κέντρα στα τέλη του 18ου και στις αρχές του 19ου αιώνα
[2] Οι Ελληνικές Παροικίες στην Πρώην Γιουγκοσλαβία (17ος – 20ός Αιώνας)
[3] Ν. Ι. Μέρτζος, Η Βλαχόφωνη Ρωμιοσύνη, βλ. σελ. 23.
[4] wikipedia, Στέργιος Δούμπας
[5][6] Στέργιος Λαϊτσος, Οι Βλάχοι και οι Σέρρες (18ος -19ος αι.)
[7] Δημήτριος Στ. Λάλλας - Εξαίρετος συνθέτης και πιανίστας με καταγωγή από το Μεγάροβο Πελαγονίας
[8] Ημερολόγιο της Anke Obrenović, Radmila Gikić Petrović, Novi Sad, 2007, 186.
[9] Milan Jovanović Stojimirović, Siluete starog Beograda, Beograd 2008, σελ. 183.
[10] Αχ. Λαζάρου, Ελληνισμός και Λαοί Νοτιοανατολικής Ευρώπης, Τόμος Α', Αθήνα 2009, σελ. 604.
[11][12] aristoromania.blogspot.gr
[13] compendium.ro
[14] jurnalul.ro
[15] wikipedia, Germani (porodica)