Τετάρτη 21 Μαρτίου 2012

Κωνσταντίνος Κούμας: Ποιοί είναι οι Βλάχοι της Ελλάδας


Διεσκορπισμένοι εις διάφορα χωρία ως επί το πλείστον ορεινά από της Μακεδονίας έως την Πελοπόννησον είναι οι λεγόμενοι Βλάχοι, Μακεδόνες όντες και Θετταλοί και Έλληνες το γένος (σελ.522). Άλλ' η γλώσσα τούτων και πλησιάζει καθ' εκάστην μάλλον και μάλλον εις την Ελληνικήν εκ της προς τους Έλληνας επιμιξίας των. Δεν είναι Βλάχος, εάν εξαιρέσης γυναίκας τινάς, ος τις δεν ομιλεί την Γραικικήν γλώσσαν. 
Οι χωριάται εξ αυτών είναι ως επί το πλείστον ποιμένες προβάτων, ή αγωγιάται, οι ευφυέστεροι γίνονται τεχνίται εξαίρετοι. Οι πρόκριτοι των, ως πολλοί κάτοικοι της Κλεισούρας, του Μεσόβου και άλλων μερών επέδωκαν εις την εμπορίαν και μία Μακεδονική πόλις, όλη Βλαχοκατοίκητος, η Μοσχόπολις, ενόσω ήκμαζεν, ημιλλάτο να γείνη έξαρχος του φωτισμού των Ελλήνων με τα κοινωφελή έργα της. Προ εκατόν περίπου ενιαυτών δεν διετήρει μόνον δύω σχολεία Ελληνικά, αλλά  μετέφερεν από την Ευρώπην και τυπογραφείον, δια του οποίου εξέδιδε τα αναγκαία εις μάθησιν βιβλία. Τεχνίται διάφοροι, ως επί το πλείστον κλειδοποιοί, μαχαιροποιοί, οπλοποιοί, εστόλιζαν την πόλιν με κέρδη, και οι έμποροι της ήρχισαν να έχωσε συναλλαγάς με την Ευρώπη δια της Αυστρίας. 

Αλλ' ίδαμεν αλλαχού (Τομ. Ι', σελ. 384), ότι η πόλις αύτη ηφανίσθη κατά το 1770 έτος. Πολλοί ευκατάστατοι κατέφυγαν εις την Αυστρίαν, και δια της εμπορίας υπερπλούτησαν χωρίς να ενθυμώνται πλέον τον υπέρ της Ελληνικής παιδείας ζήλον της πατρίδας των, οι μικρότεροι διεσκορπίσθησαν εις διαφόρους πόλεις της Τουρκικής επικράτειας. Έν γένει δε οι Βλάχοι έχουν Ελληνικά σχολεία εις τα μεγαλήτερα χωρία των. 
Ακούουσιν ελληνιστί τας προσευχάς και λιτανείας της εκκλησίας. Συμπεριφέρονται αδελφικώς με τους Γραικούς ως Γραικοί, και δεν δείχνουν ουτ' εκείνοι ούτε ούτοι καμμίαν εθνικήν διαφοράν προς αλλήλους, καθώς και τωόντι είναι αμφότεροι οι λαοί μιας πατρίδος τέκνα, και των αυτών προγόνων απόγονοι. 
Το πολυπληθέστερων μέρος των Χριστιανών υπηκόων της Οθωμανικής αυλής ήσαν έως χθες και πρώην οι Έλληνες αλλά τούτων την κατάστασιν πρέπει να περιγράψωμεν συντόμως εις χωριστόν τμήμα το εφεξής.

(Πηγή: Κωνσταντίνος Κούμας, Ιστορίαι των Ανθρωπίνων Πράξεων από των αρχαιοτάτων χρόνων έως των ημερών μας, Τ.12, Εν Βιέννη της Αυστρίας, 1830-1832, σελ. 530-531, εδώ)

Επίσης, για περισσότερες πληροφορίες διαβάστε: 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η κόσμια κριτική και η ανταλλαγή απόψεων μεταξύ των σχολιαστών είναι σεβαστή. Σχόλια τα οποία υπεισέρχονται σε προσωπικά δεδομένα ή με υβριστικό περιεχόμενο να μην γίνονται. Τα σχόλια αποτελούν καθαρά προσωπικές απόψεις των συντακτών τους. Οι διαχειριστές δεν ευθύνονται σε καμία περίπτωση για τυχόν δημοσίευση υβριστικού ή παράνομου περιεχομένου στα σχόλια των αναρτήσεων.Τα σχόλια αυτά θα διαγράφονται με την πρώτη ευκαιρία.